Γκαzμάς: 2008

Καιρό τώρα διαβάζω για ιδιοκατασκευές που παρέχουν την δυνατότητα ενίσχυσης του σήματος μιας κάρτας wifi 802.11 και την λήψη/αποστολή δεδομένων σε απόσταση μέχρι και αρκετών χιλιομέτρων σε τοπικά ασύρματα δίκτυα. Πρόσφατα, κάνοντας μια βόλτα στο ΙΚΕΑ βρήκα μια μεταλλική σαλατιέρα και αποφάσισα να πειραματιστώ.

Οι ανακλαστήρες (πιάτα) που χρησιμοποιούνται στις τηλεπικοινωνίες είναι παραβολικοί, η εγκάρσια διατομή τους δηλαδή να είναι καμπύλη με την ιδιότητα να συγκλίνει τις κάθετα προσπίπτουσες ακτίνες σε αυτήν σε ένα σημείο, στο σημείο εστιασμού. Ανακλαστήρες με παρόμοιες ιδιότητες χρησιμοποιούνται επίσης σε φακούς, φανάρια αυτοκινήτων κτλ. Η εν λόγω σαλατιέρα αν και δεν είναι ακριβώς παραβολικό κάτοπτρο τείνει να έχει παρόμοια συμπεριφορά. Η εγκάρσια διατομή της δεν είναι τέλεια παραβολή, παρόλα αυτά όμως μπορεί και συγκεντρώνει τις κάθετα προσπίπτουσες ακτίνες στην επιφάνεια της κατα μήκος μίας ευθείας, η οποία, κατόπιν πειραματισμού και μετρήσεων προκύπτει να έχει μήκος 37mm και η μία της άκρη εντοπίζεται στα 54mm από τον πάτο της σαλατιέρας! Σε αυτά τα 37mm πρέπει να τοποθετίσουμε την κεραία της κάρτας. Η κεραία στο adaptorάκι της NETGEAR εντοπίζεται κάτω από τα γράμματα TGEA.

Τα 37mm της γραμμής εστιασμού είναι αρκετά ενδιαφέροντα καθώς είναι πολύ κοντά στο μέγεθος της κεραίας μίας USB wifi κάρτας! Αυτά τα οποία χρειάζονται για το εγχείρημα είναι τα εξής:

• USB Wifi adaptor – USB καλώδιο
• Σαλατιέρα ( D=280mm ) -> Βόλτα απο ΙΚΕΑ (κωδ. προιόντος 500.572.54)
• Βίδες - παξιμάδια (3-5 τεμάχια, d = 4mm, l > 25mm)
• Πόδι ντουλαπιού πλαστικό με ρυθμιζόμενο ύψος (σε μαγαζί με έπιπλα κουζίνας κτλ)
• Σιδερένια ελάσματα (γωνίες, απο αυτές που μπαίνουν σε ντουλάπια, ράφια κτλ)

Βασικό στοιχείο είναι μια βάση που θα υποστηρίζει το USB στο κέντρο του ανακλαστήρα-σαλατιέρας, από μη μεταλλικό υλικό (για να μην απορροφά ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία) και πιο συγκεκριμένα εντός και επί της εστιακής ευθείας. Λύση σε αυτό μου έδωσε ένα πλαστικό πόδι από ντουλάπι κουζίνας το οποίο έχει την δυνατότητα να μεταβάλλει το μήκος του. Με πρόχειρες μετρήσεις και την βοήθεια του autocad υπολόγισα τα κέντρα που έπρεπε να διατρήσω έτσι ώστε να στερεώσω την βάση-πόδι κουζίνας. Τα εκτύπωσα και κόλλησα το χαρτί στην κάτω επιφάνεια της σαλατιέρας. Παρατήρησα ότι η εξωτερική της επιφάνεια είναι τορναρισμένη με αποτέλεσμα το ακριβές κέντρο της να είναι εμφανές στο μάτι.

Μερικές βίδες και δυο σιδερογωνιές (από αυτές για ράφια και ντουλάπια, για την εγκατάσταση σε μελλοντική βάση) και άρχισε να γίνεται η δουλειά μου.
Το κεντράρισμα της βάσης κατά τον επιμήκη άξονα και η ταύτιση του με αυτόν είναι απαραίτητες διαδικασίες για να έχουμε σωστό αποτέλεσμα. Σε αυτό βοηθάει αν κολλήσουμε διακριτού χρώματος χαρτοταινία κατά μήκος της βάσης έτσι ώστε να σχηματιστούν επιμήκεις ρίγες. Αν κεντράρουμε το πιάτο μας πλέον σε ευθεία με το μάτι, θα μπορούμε να δούμε στην επιφάνεια ανάκλασης τις ευθείες αυτές. Θα πρέπει να είναι συμμετρικές.

Αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε σφίγγοντας ή χαλαρώνοντας τις βίδες που την στηρίζουν πετυχαίνουμε την επιθυμητή συμμετρία και έχουμε την βάση κεντραρισμένη.
Στην βάση ίσως χρειαστεί να τοποθετήσουμε και μια βίδα ακόμα, στο κέντρο της, η οποία να βρίσκεται 54mm από τον πάτο του κάτοπτρου έτσι ώστε να λειτουργεί σαν “stop” όταν βιδωθεί περισσότερο από όσο πρέπει το USB wifi και βγει εκτός γραμμής εστιασμού.